مسئله 684- نماز خواندن در زير لحاف يا روى تشك نجس يا ابريشم خالص و مانند اينها اشكال ندارد، مگر آنكه صدق لباس كند و مجرّد روى خود كشيدن يا روى آن خوابيدن و نماز خواندن مانعى ندارد.

مسئله 685- كسى كه لباس ندارد يا لباس دارد و جايز نيست در آن نماز بخواند، اگر ممكن باشد بايد تهيه نمايد، گرچه به خريدن يا عاريه نمودن باشد، ولى اگر تهيه نمودن براى او مشقّت داشته باشد، بايد به دستورى كه براى برهنگان گفته شد نماز بخواند.

مسئله 686- اگر مرد لباس زنانه و زن لباس مردانه بپوشد، حرام است، ولی پوشيدن آن به طور موقّت نظير پوشيدن زن لباس مرد را براى دفع سرما، مانعى ندارد و در هر صورت اگر با آن لباس نماز بخواند، نماز صحيح است.

مسئله 687- پوشيدن لباسى كه پارچه يا رنگ يا دوخت آن براى كسى كه مى‏خواهد آن را بپوشد معمول نيست، در صورتى كه زىّ خود قرار دهد، حرام است، بنابراين پوشيدن به طور موقّت نظير فيلم‌ها مانعى ندارد و در هر صورت اگر با آن لباس نماز بخواند، نمازش صحيح است.

مسئله 688- پوشيدن لباس اعداء دين نظير كراوات و پاپيون در صورتى كه زىّ و روش خود قرار دهد حرام است، ولى اگر با آن لباس نماز بخواند، نمازش صحيح است.

مسئله 689- اگر در بدن يا لباس نمازگزار خون زخم يا جراحت يا دمل باشد، چنانچه طورى است كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس براى بيشتر مردم يا براى خصوص او سخت است، تا

صفحه  114

وقتى كه زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده است، مى‏تواند با آن خون نماز بخواند و همچنين است اگر چركى كه با خون بيرون آمده يا دوايى كه روى زخم گذاشته‏اند و نجس شده، در بدن يا لباس او باشد.

مسئله 690- اگر جايى از بدن يا لباس كه با زخم فاصله دارد به‌واسطۀ زخم نجس شود، جايز نيست با آن نماز بخواند؛ ولى اگر مقدارى از بدن يا لباس كه معمولًا به‌واسطۀ زخم آلوده ‏مى‏شود، به آن زخم نجس ‏شود، نماز خواندن با آن مانعى‏ ندارد.

مسئله 691- اگر از توى دهان و بينى و مانند اينها خونى به بدن يا لباس برسد، نبايد با آن نماز بخواند. ولى با خون بواسير مى‏شود نماز خواند، گرچه دانه‏هايش در داخل باشد.

مسئله 692- اگر چند زخم در بدن باشد و به طورى نزديك هم باشند كه يك زخم حساب شود، تا وقتى همه خوب نشده‏اند، نماز خواندن با خون آنها اشكال ندارد، ولى اگر به قدرى از هم دور باشند كه هر كدام يك زخم حساب شود، هر كدام كه خوب شد بايد براى نماز بدن و لباس را از خون آن آب بكشد.

مسئله 693- اگر بدن يا لباس به مقدار كمتر از درهم (تقريباً به اندازه ناخن بزرگ) به خون آلوده باشد، نماز خواندن با آن جايز است، گرچه آن خون نجس مى‏باشد.

مسئله 694- هرگاه خون در چند جاى بدن يا لباس باشد در صورتى كه روى هم كمتر از درهم باشد، نماز خواندن با آن اشكال ندارد.

مسئله 695- خونى كه به لباس بى‏آستر بريزد و به پشت آن برسد، يك خون حساب مى‏شود؛ همينطور اگر خون روى لباسى كه آستر دارد بريزد و به آستر آن برسد نيز يك خون حساب مى‏شود.

مسئله 696- اگر خون بدن يا لباس كمتر از درهم باشد و رطوبتى به آن برسد، در صورتى كه خون و رطوبتى كه به آن رسيده به اندازۀ درهم يا بيشتر شود و اطراف را آلوده كند، نماز با آن باطل است.

مسئله 697- اگر بدن يا لباس خونى نباشد، ولى به‌واسطۀ رسيدن به خون نجس شود، اگر مقدارى كه نجس شده كمتر از درهم باشد، مى‏شود با آن نماز خواند.

مسئله 698- اگر لباس‌هاى كوچك نمازگزار مثل عرقچين و جوراب كه نمى‏شود با آنها عورت را پوشاند نجس باشد، چنانچه از مردار يا حيوان حرام گوشت درست نشده باشد، نماز با آنها صحيح است و نيز اگر با انگشترى نجس نماز بخواند، اشكال ندارد.

صفحه 115

مسئله 699- اگر چيز نجسى نظير لباس و دستمال، گرچه بشود با آن عورت را پوشاند همراه نمازگزار باشد، اشكال ندارد.

مسئله 700- زنى كه پرستار بچّه است و بيشتر از يك لباس ندارد، هرگاه شبانه‌روزى يك مرتبه لباس خود را آب بكشد، گرچه تا روز ديگر لباس به بول بچّه نجس شود، مى‏تواند با آن لباس نماز بخواند. و نيز اگر بيشتر از يك لباس دارد ولى ناچار است كه همۀ آنها را بپوشد، چنانچه شبانه‌روزى يك مرتبه همۀ آنها را آب بكشد كافى است.